بیوگرافی

دکتر علی اقبالی (زاده ۱۲۹۰ همدان_ درگذشت ۱۳۹۱ همدان) بنیان‌گذار تدریس رشته نقشه‌برداری در دانشگاه تهران و مؤسس مدرسه عالی کشاورزی همدان در سال ۱۳۴۶بود و از ایشان به عنوان پدر آموزش عالی خصوصی ایران یاد می‌شود.او کتاب‌هایی از جمله سفرنامه «از پاریس تا کشورهای اسکاندیناوی»، «کارتوگرافی، جغرافیا و نقشه‌های زمین‌شناسی» و «امپراتوری اشکانیان» دارداز دیگر کارهای استاد اقبالی تاسیس دانشکده های کشاورزی شیراز ، ارومیه و اهواز بود. در سال ۱۳۲۶پس از تصویب قانون تاسیس دانشگاهها از طرف پروفسور اوبرلین با درجه استادی به عنوان عضو هیات علمی دانشگاه تبریز انتخاب و مشغول تدریس و تحقیق شد .در همین دوران دانشکده کشاورزی ارومیه را تاسیس کردند. وی در سال۱۳۲۷ با درجه دانشیاری به دانشگاه تهران انتقال یافت و نخستین بار رشته زمین شناسی و نقشه برداری را در این دانشکده راه اندازی کرد در سال ۱۳۳۱ به عضویت هیات علمی دانشگاه شیراز درآمده و همزمان مامور تاسیس دانشکده کشاورزی دانشگاه شیراز شدند ودر سال ۱۳۳۲ آنرا بنا نهادند .در سال ۱۳۳۳ به دعوت شورای فرهنگی یونسکو برای دو سال به فرانسه رفتند ودر آنجا به تحقیق در مورد نحوه آبیاری در ایران و ارزش و اهمییت قنات در این کشور پرداختند و سپس رساله دکتری خود را در مورد موضوع فوق به رشته تحریر در آوردند و موفق به اخذ مدرک دکتری هیدرو ژیولوژی شدند و سپس به ایران بازگشتند . در سال ۱۳۳۵ دکتر اقبالی با درجه استادی دانشگاه تهران به در خواست نمایندگان وقت مجلس شورای ملی مامور تاسیس و گسترش دانشگاه جندی شاپور خوزستان شدند .در دوران ماموریت خوزستان دانشکده کشاورزی اهواز را بنیان نهادند این امر مهم با با اخذ مجوز مزرعه هزار هکتاری ملا ثانی از املاک شرکت ملی نفت ایران برای دان بیوگرافی...

دکتر حسین شهیدزاده (۱۳۰۱ – ۱۳۸۹)دکتر حسین شهیدزاده دیپلمات، نقاش، مترجم و داستان نویس متولد شهر قم بود که در کتاب حاضر، ادای دینی به زادگاه خویش کرده است. وی عمیقا به زادگاهش وابسته بود و لحظه‌ای از آن منفک نمی‌شد. حتی نقاشی و نگاهش به معماری هم همان بود و عاشقانه از آن صحبت می‌کرد. کویر و حاشیه کویر را بسان جواهر می‌پنداشت و زیستن در آنجا را لذت بخش از هر جای دیگر در سراسر گیتی می‌دانست. روزگاری در شورآباد، که کثیری از نویسندگان و اهل قلم به تحسین آن لب گشوده‌اند، «تجسمی است پانورامایی و نورافکنی است ظلمت شکاف» که به زیبایی و با قلمی روان و خواندنی، در عین ذکر خاطرات تلخ و شیرین نویسنده از دوران کودکی‌اش، می‌کوشد جنبه‌های مثبت و منفی رفتار مردم و جامعه خود را ترسیم کند.روزگاری در شورآباد، در کنار دو اثر دیگر نویسنده، یعنی: راه بی‌بازگشت (انتشارات اطلاعات، ۱۳۹۰) و رهاورد روزگار (انتشارات اطلاعات، ۱۳۹۵) سه‌گانه خاطرات شهیدزاده را تکمیل می‌کند.http://qompajoohi.ir/%D8%A2%D8%B4%D9%86%D8%A7%DB%8C%DB%8C-%D8%A8%D8%A7-%D8%AF%DA%A9%D8%AA%D8%B1-%D8%AD%D8%B3%DB%8C%D9%86-%D8%B4%D9%87%DB%8C%D8%AF-%D8%B2%D8%A7%D8%AF%D9%87/**********در تاریخ دوم اسفند 1352 بعد از برقراری دوباره رابطه دیپلماتیک بین ایران و عراق ایشان بعنوان سفیر جدید دولت شاهنشاهی ایران با نخستین سرویس هواپیمایی ملی ایران ( هما ) که به تازگی پروازهای جدید خود به عراق را از سر گرفته بود به بغداد پرواز کرد . سفیر عراق قبل از ایشان در اواسط پائیز به تهران آمده بود و کسی نبود جز « مدحت ابراهیم جمعه» . دکتر شهیدزاده قبل از پرواز به عراق به حضور شاه رسید تا آخرین توصیه های شاهنشاه ایران را بشنود :« ماموریت شما کار حساسی است . وظی بیوگرافی...

وجیهه معرفت فرزند محمدعلى در سال 1311 ه ش در تبریز به دنیا آمد. سال تولد وى در اسناد دیگرى 1301 و 1308 قید گردیده است. مشارالیها تا سال دوم متوسطه در دبیرستان شاهدخت تبریز، تحصیل کرد که از چگونگى ادامه و یا ترک تحصیل و یا نقل مکان به تهران و استخدام وى در شرکت نفت، اطلاع دقیقى در سوابق موجود نیست.در سوابق وى آمده است:«صبح‏ها از ساعت 8 تا 1230 در شرکت نفت و بعدازظهرها در شرکت جنرال بیلدینگ، ماشین‏نویس بود و با مهندس دودمان از مدیران و سهامداران شرکت مزبور، روابط خصوصى داشته است.» اسامى بعضى دیگر افرادى که مشارالیها با آنان رابطه خصوصى داشته، به این شرح است : سیروس فهمیده ‏پور، سروان نیروى هوایى ـ گریگورها کوپیان ـ پولیوس دودمان ـ عبداللّه‏ طلوعى ـ مهندس فرشى ـ مشارالیها که از سال 1340 بطور مداوم منشى مخصوص امیرعباس هویدا بوده است، پس از انتصاب هویدا به وزارت دربار و تقاضاى او براى انتقال مشارالیها به وزارت دربار، مورد ارزیابى ساواک قرار گرفته است، که نظریه ساواک در مورخه 3/6/56 در خصوص وى چنین است :«بانوى مزبور زنى منحرف و اهل عیش و نوش و با مردان زیادى رابطه و معاشقه داشته و از جاده عفاف خارج و اغلب شب‏ها با جوانان در کافه‏ ها مشغول باده ‏گسارى بوده است.مشارالیها ماشین‏ نویس شرکت شرکت ملى نفت ایران بوده و از سال 2520 شاهنشاهی [1340 خورشیدی ]به بعد بطور مداوم در سمت منشى آقاى هویدا به ترتیب در شرکت ملى نفت ایران، وزارت دارایى، نخست‏ وزیرى و اینک وزارت دربار شاهنشاهى مشغول کار است.»پرویز ثابتى در ذیل این گزارش نوشته است : «موافقت شود»وجیهه معرفت که در سال 1350 از طرف نخست‏وزیرى به مأموریت نیویورک رفته و دخترش بنام ملیحه سنن شمس در سال 1352 به استخدام وزارت خارجه درآمده و در سال بیوگرافی...

چیش‌پیششاه انشانسلطنت۶۵۰ – ۶۲۰ پ. مپیشین هخامنشجانشین کوروش یکمدرگذشته۶۲۰ پ. مفرزند(ان) کوروش یکمآریارمنهخاندان هخامنشیانپدرهخامنشچیش‌پیش (به پارسی باستان:) (زاده ۶۵۰ پ. م – درگذشتهٔ ۶۲۰ پ. م) فرزند و جانشین هخامنش، شاه سرزمین پارس بود.نامنام وی چیش‌پیش یا تیش‌پیش و حتی کیش‌پش (پارسی باستان: ČIŠPIŠ/چیش‌پیش؛ عیلامی: Zi-iš-pi-iš/زی-ایش-پی-ایش؛ بابلی: Ši-iš-pi-iš/شی-ایش-پی-ایش؛ یونانی: Tespēs/تَیس‌پیس یا Tspēs/تیس‌پیس) بوده‌است.حکومتچیش‌پیش در درازای پادشاهی خود انشان را تصرف کرد و افزون بر پارسه بر انشان نیز چیره شد. او دارای دو فرزند بود که پس از او هر دو به فرمان‌روایی رسیدند. یکی از این فرزندان آریارمنه و دیگری کورش یکم بود. آریارمنه به فرمان‌روایی پارسوماش و کورش یکم شاهِ انشان شد. بعدها آریارمنه جای خود را به فرزندش آرشامه و کورش یکم جای خود را به کمبوجیه یکم، پدر کورش بزرگ داد. این درست در زمانی بود که مادها قلمرو خود را گسترش داده و پارسیان از آنان فرمان‌برداری می‌کردند و به آن‌ها خراج می‌پرداختند.به روایت کتیبه بیستون که تألیف هرودوت نیز تاییدکننده آن است از سده هفتم پ.م. در سرزمین پارس خاندان هخامنشیان حکومت می‌کردندپس از هخامنش بنیان‌گذار خاندان هخامنشی و پسرش چیش‌پیش این خاندان به دو شاخه جدا گشت که هر دو در سرزمین پارس پادشاهی داشتند. ظاهراً شاخه نخست فرمان‌روایان انشان و شاخه دوم فرمان‌روای پارسوماش بودند و خاندان کوروش بزرگ از شاخه یکم و خاندان داریوش بزرگ از شاخه دوم بودند.************پسر هخامنش نیای داریوش کبیر. داریوش در سنگ نبشتۀ بیستون می نویسد: پدرم شاه ویشتاسپ است. پدر ویشتاسپ اَرشام است، پدر ارشام آریارَمنه بود، پدر آریارمنه چیش پیش بود، پدر چیش پیش بیوگرافی...